Gdy wczoraj (15/07/09) przygotowywałem z mozołem i pocie czoła fotki na najbliższe dni, odwiedził mnie niespodziewany gość. Przyleciał sobie, i tyle. Usiadł na szafie, polatał pod sufitem i grzecznie przysiadł na komputerze, umożliwiając pstryknięcie kontrastowej fotki przy świetle nocnej lampki. Nie chciał się jednak wynieść - fruwał wte i wewte, aż zniknął - gdzieś go wcięło. Mam więc teraz w kuchni ćmę, największą, jaką w tym roku widziałem. Zostawiłem jej otwarte okna - może znajdzie drogę ucieczki - jest wyjątkowo ładna; boję się jednak, że wizytę u mnie przypłaci życiem i znajdę kiedyś jej truchło, chociaż ani Roweromaniak ani też Żona Roweromaniaka stworów tych się nie boją i nie tępią.
Duża, ładna ćma z rodziny miernikowcowatych (Geometridae), największy z żyjących w Polsce jej przedstawicieli. Skrzydła jasnożółte o rozpiętości 4,5-5,5 cm z delikatnym ciemniejszym prążkowaniem, ozdobione dodatkowo cienkimi oliwkowymi paskami (dwa na przednich i jeden na tylnych skrzydłach). Wierzchołki tylnych skrzydeł przedłużon krótkim ogonkiem, przy którym widać dwie ciemne plamki. Zewnętrzny brzeg skrzydeł ciemniejszy, żółtobrunatny do pomarańczowego. Gąsienice brązowe z jasnymi paskami po bokach.| [Data utworzenia: 16 lipca 2009] |