Wieś ok. 4 km na zach. od granic Środy Wlkp. Od XIV do końca XVII w. siedziba rodu Koszuckich herbu Leszczyc. Wieś sprzedana w 1721 r. Stanisławowi Zbijewskiemu wielokrotnie zmieniała właścicieli. Od 1850 w. własność Napoleona Rekowskiego, po którym dziedziczy wieś córka Maria, zamężna z Witoldem Kosińskim herbu Rawicz. Po bezpotomnej śmierci małżeństwa majątek powraca w ręce Rekowskich, którzy zamieszkiwali w nim do 1941 r., kiedy to okupanci hitlerowscy przejęli posiadłość i przekazali w zarząd rodzinie Kottke. We wsi zachował się barokowy dwór, uznawany przez niektórych za archetyp polskiego dworu szlacheckiego (obecnie muzeum). W pobliżu dworu neoromański kościół, przy wjeździe od strony Środy Wlkp. - trzy wiatraki.