![]()
Dwory: d1801. Zespół pałacowy w Popowie Starym
W skład zespołu wchodzą: pałac i park.
Pałac Szołdrskich w Popowie Starym
Późnobarokowy z lat 1880-85 dla Ignacego Szołdrskiego, przypisywany architektowi Leszczyńskich, Ignacemu Graffowi, stanowiący piękny, nieomal wzorcowy przykład budownictwa dworskiego sprzed epoki klasycyzmu. Murowany z cegły, otynkowany budynek wzniesiony na sklepionych piwnicach, parterowy na rzucie prostokąta, kryty wysokim dachem mansardowym z lukarnami. W części środkowej obu dłuższych fasad, piętrowe ryzality wysunięte przed front elewacji, opilastrowane i zwieńczone attykami[1], ozdobionymi dodatkowo rzeźbionymi wazonami ustawionymi na przedłużeniu pilastrów. Górna część ryzalitów obramowuje wysokie, zamknięte i góry półokrągło okna sali balowej, uzupełnione są znajdującymi się powyżej niewielkimi okienkami owalnymi. Układ przestrzenny parteru i części bocznych piętra jest dwutraktowy z sienią i salonem na parterze oraz zajmującą całą szerokość budynku dwukondygnacyjną salą balową na piętrze. We wnętrzu zachowały się stiukowe sztukaterie z okresu budowy pałacu, w dużej mierze autentyczne; również sam budynek w czasie swojego istnienia ulegał jedynie niewielkim przebudowom. Wokół rozpościera się (niegdyś regularny) park ze stawem, kapliczką, stajnią i pomnikowymi drzewami. Na teren rezydencji prowadzi kuta żelazna brama. W pobliżu pałacu znajduje się folwark z gorzelnią, należące niegdyś do majątku Popowo.
Park dworski w Popowie Starym
Niegdyś rozplanowany regularnie, dzisiaj przypominający raczej park krajobrazowy z licznymi pomnikowymi drzewami. Jest też zarybiony staw, fosa (za pałacem) oraz dawna kaplica pełniąca dzisiaj funcję lamusa i niewielka stajnia dla kilku trzymanych przy pałacu kucy, przechadzających się przy lepszej pogodzie po parku i żebrzących o łakocie.
| [Data utworzenia: 22 maja 2013] |
| d18010. Zespół pałacowy w Popowie Starym [wybrane] |
Przypisy:
[1] Rozwiązanie w baroku raczej nietypowe: zazwyczaj ryzality takie zwieńczone były tympononami lub szczytami; być może zastosowanie prostokątnej w przekroju atyki wynika z podwyższenia sali balowej do dwóch kondygnacji: szczyt zaczynający się na wysokości attyki byłby położony wyraźnie powyżej załamania dachu, co naruszałoby harmonię architektury budynku.
Powiązania
Zobacz: Zdjęcia z Popowa Starego: [wszystko], [wybrane], zespół pałacowy ([wszystko], [wybrane]), pałac ([wszystko], [wybrane]) z zewnątrz ([wszystko], [wybrane]), wnętrza ([wszystko], [wybrane], sień, salonik: [wszystko], [wybrane], bawialnia, sala balowa: [wszystko], [wybrane], pokój z duchem, pozostałe pokoje, piwnice, pozostałe wnętrza), park ([wszystko], [wybrane]) oraz folwark z gorzelnią.
Link zewn.: Wikipedia.
Literatura: DiP str. 362, AZA str. 243, BDW str. 250, Lit. 9.3. str. 246.
Rejestr zab.: 405/1-2/Wlkp/A z dnia 31/01/1952.
