Park o pow. 11,75 ha powstał na pocz. XIX w. (w czasie budowy pałacu); przekształcony w 1894 r. przez architekta ogrodów Augusta Denizota w stylu angielskim. Zobaczyć w nim można liczne gatunki drzew, głównie rodzimych, jak: wiąz, świerk, lipa, jesion, kasztanowiec, buk, dąb, cis, topola i platan. Nad stawem stoi figura św. Antoniego Padewskiego z lilią. Dąb ze znajdującą się pod nim kamienną ławką zwany Mickiewiczowskim nie ma związku z pobytem poety w Kopaszewie - został wyznaczony do odgrywania tej roli po zniszczeniu w 1880 r. przez burzę dębu, pod którym Mickiewicz zwykł był odpoczywać. Park ma również swoją Białą Damę, z racji pojawiania się niekiedy również w szatach niebieskich przez niektórych zwaną Damą Niebieską. Tradycja łączy postać biało-niebieskiej zjawy z nieistniejącym starym dworem Zakrzewskich, chociaż są też inne podania. Poza pałacem w parku stoi też kaplica MB Śnieżnej i rozpoczna się słynna Droga Krzyżowa Kopaszewska. Od bramy parku w kierunku pobliskiego folwarku biegnie zabytkowa aleja platanowa, podobno najdłuższa w Europie.