Trójkąt na mapie Sri Lanki z narożnikami w dawnych stolicach lankijskich: Anuradhapura, Polonnaruwa, Kandy. Wewnątrz trójkąta leżą również Dambula, Góra Mihintale i Sigirija co sprawia iż zawiera on najważniejsze miejsca znane z historii kraju.
Miasto w Sri Lance, ok. 200 km na pn.-wsch. od Kolombo, pierwsza historyczna stolica Syngalezów (III w. pne do XI w. ne; lista unesco). Współczesne miasto liczy ok. 50 tys. mieszkańców i jest stolicą dystryktu. Wg tradycji miasto założyła mniszka buddyjska Sanghamitta, która przywiozła królowi Devanampiyatissowi gałązkę ze świętego drzewa Bodhi (fikus pagodowy). Z gałązki tej wyrosło drzewo żyjące do dnia dzisiejszego, otaczane przez mieszkańców kultem. W rzeczywistości teren Anuradhapury był zamieszkały już w neolicie, ok. 3000 lat pne i miasto należy do najstarszych nieprzerwanie zamieszkanych w Azji. Zwiedzenie ruin dawnej stolicy i zobaczenie świętego drzewa są obowiązkowymi punktami programu podczas wyjazdu do Sri Lanki. Z budowli uwagę przyciągają szczególnie:
Dawna - druga z kolei - stolica syngalezów pełniąca tą funkcję od czasu zniszczenia Anuradhapury w 993 n.e. przez władcę hinduskiego Rajaraja Chola I do XIII w. ne.
Miasto w Sri Lance, znane z buddyjskiej Świątyni Zęba, trzecia (i ostatnia) stolica niepodległego państwa syngalezów. Położone w głębi wyspy miasto odgrodzone od wybrzeża trudną do przebycia przez europejczyków dżunglą nie zostało zdobyte ani przez portugalczyków, ani przez holendrów[1], lecz dopiero przez anglików w 1815 r. w wyniku buntu syngaleskich wodzów i zorganizowanego przez nich zamachu stanu.
Miasto w Sri Lance, ok. 150 km na wsch. od Kolombo, skalne świątynie wpisane na listę unesco z setkami posągów buddów w różnych postaciach (największe skupisko buddów, jakie Roweromaniak miał okazję zobaczyć.
Wg tradycji lankijskiej miejsce spotkania buddyjskiego mnicha Mahindy z syngalskim królem Devanampiyatissą, po którym król przeszedł na buddyzm i uczynił zeń religię państwową. Miejsce to uważane jest za święte i stanowi cel licznych pielgrzymek. Wzgórze ma wysokość ok. 300 m i trzy wyraźne wierzchołki wznoszące się nad dość sporym plateau.
Wpisana na listę unesco starożytna twierdza na wysokiej (180 m) skale pochodzenia wulkanicznego. Zabudowania na skale (twierdza i górny pałac) są jedynie częścią większego kompleksu obejmującego również ogrody królewskie i dolny pałac u podnóża skały. Kompleks powstał w 3 ćw. V w. ne. i był siedzibą samozwańczego króla Kassapy[2]; do dnia dzisiejszego przetrwały jedynie ruiny. Dolną część wejścia na skałę z charakterystycznymi lwimi łapami po bokach zrekonstruowano, wyżej wchodzi się po betonowo-kamiennych schodach. Na części ścian skały zachowały się malowidła przedstawiające (częściowo) roznegliżowane niewiasty, być może nałożnice i/lub damy dworu.| [Data utworzenia: 23 marca 2024] |
Przypisy:
[1] Holendrzy zajęli co prawda Kandy lecz z powodu trudności komunikacyjnych i aprowizacyjnych zmuszeni byli wycofać się na wybrzeże.
[2] Kassapa był pochodzącym z nieprawego łoża młodszym synem poprzedniego króla Cejlonu i - jako bękart - nie miał szans na legalne objęcie tronu. Dokonał więc przewrotu pałacowego zabijając swojego ojca i pozbawiając brata dziedzictwa; brat jednak uciekł do Indii i po 18 latach przy pomocy wojsk hinduskich odzyskał tron. Podobno Kassaba - jako wierny wyznawca hinduizmu - uważał, że w następnym wcieleniu ze względu na swoje grzechy na pewno nie będzie człowiekiem, więc póki może powinien korzystać z życia jak tylko się da. Przekazy historyczne uznają go za osobę o bujnym temperamencie prowadzącą wyjątkowo intensywne życie seksualne i mającą w poważaniu obowiązujące zwykłych śmiertelników normy zarówno prawne, jak też moralne.
Powiązania 
Zobacz: Wszystkie zdjęcia tej serii.
Literatura: SRI str. 126.
Położenie GPS: 7.929,80.687.
Byłem tu: od 14 listopada 2023 do 19 listopada 2023.