Kościoły: k2014. Kościół Świętego Krzyża w Szamotułach (pofranciszkański)
Barokowa świątynia powstała w 3 ćw.XVII w. jako kościół klasztorny nowozałożonego zgromadzenia franciszkanów reformatów; konsekrowany w 1682. Jest jednonawowy z dwuspadowym dachem krytym dachówką i wieżyczką na sygnaturkę w jego zwieńczeniu, zdobioną baniastym chełmem. Wnętrze nakryte sklepieniem kolebkowym z lunetami, zdobione polichromią z końca lat 80-tych ub. w. Wyposażenie jednolite rokokowe z 1759, autorstwa snycerza Józefa Eglauera, na które składa się (m. in.) osiem ołtarzy. W ołtarzu głównym krucyfiks, rzeźby MB Bolesnej, Jana Chrzciciela i dwóch zakonników w piętrze centralnym oraz Boga Ojca, Ducha Św. i aniołów w zwieńczeniu. Do wsch. strony nawy przylega ośmiokątna kaplica kryta kopułą z latarnią. Fasada wejściowa (północna) podzielona jest na pola czterema pilastrami; w niszach obok okna (współczesne) figury św. Piotra i sw. Pawła. Od wsch. kościół wzmocniony jest szkarpami.
Kaplica przy kościele poreformackim w Szamotułach
Barokowa z 4 ćw.XVII w. , ośmiokątna w kształcie, kryta ośmiodzielną kopułą z latarnią, dostawiona do wsch. sciany kościoła. W polach kopuły malowidła Adama Swacha z XVII w., przedstawiające sceny z życia św. Antoniego. W ołtarzu głównym kaplicy współczesna kopia obrazu MB Częstochowskiej, w ołtarzach bocznych XVII-wieczne przedstawienia św. Antniego, św. Weroniki, św. Jana Nepomucena i św. Barbary.
[Data utworzenia: 15 listopada 2013]
k20140. Kościół Świętego Krzyża w Szamotułach (pofranciszkański) [wybrane]
Barokowa świątynia powstała w 
