Jedyny ocalały fragment średniowiecznych zabudowań klasztoru bernardynów, ocalały z potopu szwedzkiego. Powstała zapewne w końcu XV w. i służyła katolikom niemieckim. Spłonęła w 1838, jej ruiny rozebrano w 1843 r.. Na jej miejscu powstał (1988) nowy budynek klasztorny, w założeniu mający nawiązywać architektonicznie do dawnej kaplicy.