Gostyń i okolice / Głogówko k/Gostynia
Kościoły: k0301. Bazylika Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Filipa Neri w Głogówku k/Gostynia
Barokowa świątynia zbudowana na wzór bazyliki Santa Maria della Salute w Wenecji w latach 1675-1698 wg projektu włoskiego architekta Baltazara Longheny, budowniczego bazyliki weneckiej. Fundatorami kościoła była rodzina Konarzewskich. Zofia z Opalińskich Konarzewska, zachwycona wenecką bazyliką, postanowiła nadać kościołowi kształty La Salute (pierwotnie wzorem miał być krakowski kościół Piotra i Pawła). Dobrodziejką fundacji była także Teofila Wiśniowiecka. W 1726 roku zleciła przykrycie kościoła kopułą działającemu na terenie Wielkopolski włoskiemu architektowi Pompeo Ferrariemu. Przy budowie współpracowali architekci włoscy Jan i Jerzy i Andrzej Catenazzi.
Kościół ma układ centralny z ośmioboczną nawą, obejściem i wieńcem kaplic oraz dwuwieżową fasadą. We wnętrzu barokowe sztukaterie (1694-96) oraz malowidła ścienne (1746 i 1864-68). Wyposażenie późnobarokowe z 2/3 ćw. XVIII w. Kościół jest ogrodzony murem z barokową bramą wjazdową. Od pd.-wsch. przylega doń klasztor filipinów, zwanych też oratorianami. Świątynia uważana jest powszechnie za najwspanialszy zabytek epoki baroku na Ziemi Gostyńskiej.
W kościele znajduje się obraz MB z Dzieciątkiem ofiarowany w 1542 roku, uchodzący za cudowny. Kult maryjny związany ze Świętą Górą jest jeszcze starszy - w 1468 r. wzmiankowana była kapliczka stojąca tym miejscu, na pewno zaś w roku 1512 istniał drewniano-kamienny kościółek. Cudowny obraz przeniesiono do nowego kościoła podczas jego konsekracji w 8 września 1698 r. dokonanej przez sufragana poznańskiego, ks. bpa Hieronima Wierzbowskiego (kościół w tym czasie nie był jeszcze ukończony). 17 grudnia 1970 roku papież Paweł VI wyniósł świątynię do godności bazyliki mniejszej, drugiej w archidiecezji poznańskiej.
[Data utworzenia: brak informacji]


k0301. Bazylika Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Filipa Neri w Głogówku k/Gostynia [wszystko]

Powiązania 
Zobacz: Wszystkie zdjęcia tej serii.
Link zewn.: Wikipedia.
Literatura: 155 str. 51, AZA str. 214, Lit. 9.1. str. 31.
Rejestr zab.: 570 z dnia 19/05/1956.