Jednonawowy, drewniany konstrukcji zrębowej, powstały w roku 1759 z fundacji kanonika gnieźnieńskiego Ludwika Riaucour na miejscu poprzedniego, również drewnianego. Prezbiterium węższe od nawy, zamknięte trójbocznie z dostawioną zakrystią. Wejście do kościoła przez boczną kruchtę. Dach dwukalenicowy kryty gontem. Pośrodku dachu sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę. Strop wspólny dla nawy i prezbiterium. Chór organowy wsparty na dwóch słupach. Belka tęczowa z datą budowy, na belce gotycka grupa pasyjna z 1 poł. XV w. (z poprzedniej świątyni, najstarszy element kościoła). Wyposażenie wnętrza w większości z XVII/XVIII w. W ołtarzu głównym z ok. 1760 figury św. Stanisława i św. Wojciecha (barokowe z XVII w.), ambona i chrzcielnica rokokowe z XVIII w. Jeden z ołtarzy bocznych późnobarokowy z ok.1760, drugi, z renesansowym ornamentem, wcześniejszy - datowany na I poł. XVII w. Pod prezbiterium krypta grobowa z prochami Eleonory z Łochockich Zawadzkiej (1811 r.; znalezione w krypcie okucia trumienne wyeksponowane są nad drzwiami do zakrystii). Przy kościele dzwonnica z 1929, obok pomnikowa lipa drobnolistna o obwodzie 340 cm.| [Data utworzenia: 01 kwietnia 2011] |
k01110. Kościół św. Katarzyny w Waliszewie [wybrane]
|
