Dwór z czasów saskich - czasów Polski mlekiem i miodem płynącej. Barokowy konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem glinianym (szachulec), powstały w latach 60-tych XVIII w. jako rodowa siedziba Kierskich herbu Jastrzębiec; rekonstruowany w latach 80-tych XX w. Parterowy z mieszkalnym poddaszem i dwoma bocznymi alkierzami. Część główna korpusu na planie prostokąta z centralnymi ryzalitami obu fasad i przylegającymi do niej bocznymi alkierzami złączonymi z korpusem jedynie w narożnikach. Ryzality zwieńczone są wysokimi wystawkami. Korpus kryty gontowym dachem łamanym polskim, alkierze równierz gontowymi dachami łamanymi czterospadowymi. Wętrze z centralną sienią i pomieszczeniami bocznymi w układzie dwutraktowym. Oryginalny wystrój wnętrz ani zdobienia elewacji nie zachowały się - obecny wygląd dwór zawdzięcza XX-wiecznej rekonstrukcji. Wokół dworu park, przy nim resztki gospodarstwa rolnego. W Dużym Skansenie w Dziekanowicach zbudowano replikę dworu z Grodzieńca przedstawianą jako klasyczny przykład polskiego dworu okresu baroku.