![]()
Budynki i budowle: b1417. Fort VIIa (Stroth)
Jeden z najnowocześniejsych fortów twierdzy fortowej Poznań, wzniesiony w latach 1887-1890 jako fort pośredni pomiędzy fortami głównymi VII (Colomb) i VIII (Grolman). Był fortem przeznaczonym dla piechoty. Zbudowano go z uwzględnieniem rozwoju artylerii w końcu XIX w. (trójwarstwowa konstrukcja ścian, płyta detonacyjna dla pocisków artyleryjskich z opóźnionym zapalnikiem, łatwo niszczących ceglane stropy starszych fortów). Ma kształt zbliżony do trapezu o szerokości ok. 230 m (pomiędzy narożami fosy od strony miasta). Jest otoczony (suchą) fosą, bronioną przez dwie kaponiery czołowo-barkowe i jedną szyjną, chroniącą główny wjazd do fortu (od strony miasta). Brama była zamknięta kratą z prętów stalowych. Prowadziła do sieni, w której znajdowała się brama wewnętrzna, wykonana z płyt stalowych, chroniona dodatkowo mostem zwodzonym (zachowały się oryginalne drzwi i most; obecny właściciel planuje rekonstrukcję mechanizmu podnoszącego).
Fort modernizowano w latach 1913/14 (zainstalowano m. in. reflektory, zasłony pancerne na otworach strzelnic i drzwi przeciwpodmuchowe wewnątrz korytarzy) oraz uzupełniono w 1939 o dwa niewielkie schrony obserwacyjne. Po II wojnie św. pełnił nadal funkcje wojskowe, m. in. rezerwowego centrum dowodzenia lotnictwa i węzła łączności. Obecnie znajduje się w rękach prywatnych.
| [Data utworzenia: 05 czerwca 2010] |
| b1417A. Fort VIIa (Stroth) [z zewnątrz] |
Przypisy:
[1] Karl von Stroth - pruski generał, minister wojny w latach 1848-50.
Powiązania
Zobacz: Wszystkie zdjęcia tej serii.
Uzupełnienie: Poznański łykend forteczny
Link zewn.: Wikipedia.
Literatura: RZA str. A99.
