Stanowiący centralną część buddyjskiej świątyni zwykle biały lub kremowy orientowany na wschód budynek kryty charakterystycznym w kształcie stromym, wielowarstwowym dachem. Bot jest bogato zdobiony jaskrawymi, często złotymi w kolorze malowidłami i/lub płaskorzeźbami. Podobne budynki można zobaczyć nieomal w każdej miejscowości[1]. We wnętrzu znajduje się (co najmniej jeden) posąg buddy, zazwyczaj złocony lub przynajmniej pomalowany na złoty kolor, nie ma natomiast niczego, co przypominałoby znany z kościołów chrześcijańskich ołtarz.| [Data utworzenia: 11 stycznia 2023] |
Przypisy:
[1] Jedyną znaną Roweromaniakowi tajską miejscowością, w której świątynie i ich kaplice nie rzucały się w oczy jest Pattaya przeznaczona dla farangów (jak tajowie nazywają cudzoziemców.
[2] W świątyniach odwiedzanych przez turystów przy wejściu do kaplicy jest zwykle posterunek obsługi, straży miejskiej czy też policji turystycznej, którego pracownicy przypominają o przestrzeganiu zwyczaju zdejmowania butów i wypraszają zwiedzających niestosujących się do lokalnych zasad. Niemniej mająca problemy z samodzielnym zdjęciem i założeniem obuwia Żona Roweromaniaka niekiedy bywała wpuszczana w sandałach.
Powiązania
Uzupełnienie: Świątynia buddyjska (wat)
Link zewn.: Wikipedia.