[Kanał Beagle, Ushuaia, PN Ziemii Ognistej]. Dzień trzynasty był ostatnim dniem programowym wyjazdu i przewidywał głównie zwiedzanie krańców świata: miastalatarni morskiej, krańca kolejowego i drogowego. Bus zabrał nas z htelu kwadrans po ósmej i zawiózł do portu, gdzie po krótkimm oczekiwaniu wsiedliśmy na stateczek i wypłynęliśmy na Kanał Beagle. Po przepłynięciu ok. 10 km w przeciągu niecałych trzech kwadransów wysiedliśmy w Puerto Carrelo na największej z wysp Bridges. Na wysepce byliśmy kwadrans i popłynęliśmy dalej, w stronę wysp Zwiadowców, na których podziwialiśmy - bez wysiadania na ląd - kolonię kormoranów niebieskookich i lwów morskich po czym wróciliśmy do Ushuaia (ok. 11:40). W mieście mieliśmy przewę na spacer i papu (nie jedliśmy), po czym ok. 14 załadowano nas do autobusu lokalnej firmy turystycznej i wywieziono do więzienia, czyli na miejsce, gdzie więźniowie zbudowali niegdyś kolejkę wąskotorową. Jest to najdalej na południe wysunięta linia kolejowa świata czyli kolejowy koniec świata. Kolejką przejechaliśmy dwa przystanki, po czym autobus zabrał nas dalej - do PN Ziemii Ognistej. Pokazano nam (spacer) lasy bukanowe częściowo zniszczone przez nieopatrznie introdukowane na Ziemie Ognistą bobry. Po drodze widzieliśmy też las spalony 30 lat temu, który nadal jeszcze się nie odrodził (okres wegetacyjny jest na Ziemii Ognistej krótki i roczne przyrosty drzew niewielkie). Zawieziono nas też na leżący nad kanałem Beagle, w pobliżu granicy chilijskiej, koniec drogi nr 3 (spacer) będący turystycznym drogowym końcem świata oraz na kolejny punkt widokowy nad kanałem z charakterystycznymi, mocno pochylonymi drzewami. W hotelu byliśmy kwadrans po ósmej, jednak Roweromaniakowi było za mało spacerów, więc poszedł jeszcze raz nad kanał pstryknąć kilka fotek.| [Data utworzenia: 12 czerwca 2025] |
txD2D. Koniec świata, dzień trzynasty (07/02/2025)
|
