Puszcza Zielonka / Pławno
Artykuły (3): tix39. Uwaga, ąciel
Ostatnimi czasy na stronach Roweromaniaka nie pojawiło się nic nowego (nawet "zdjęcie na dziś") i to pomimo faktu, że Roweromaniak powrócił już był z wakacji, ma sporo nowych zdjęć i tematów do opisania, a i chęci również mu nie brakuje. Wszystko to za sprawą ąciela mechanicznego (AOCIEL MECHANICUS, Linn. 1777), stwora opisanego już przez niejakiego Linneusza w roku 1777[1]. Otóż stwór ten, chociaż opisany dawno temu, nadal jest dość tajemniczy tak, że nawet jego nazwa gatunkowa stanowi przedmiot sporów (lingwistycznych), nie mówiąc już o budowie, metaboliźnie lub rozmnażaniu (wiadomo jednak, że rozmnaża się płciowo, wyłącznie in vivo). Co do zachowań stwora pewnym wydawało się tylko jedno: że odżywia się urządzeniami mechanicznymi powodując zazwyczaj ich rdzewienie, co nie jest niczym dziwnym - skoro blacha nadżarta np. solą czy kwasem koroduje szybciej niż nowa, więc nadżarta przez ąciela również może - uzasadniona jest więc ludowa nazwa paskudy: ąciel rdzawik. Dotychczas jednak zauważano obecność stwora głównie na samochodowych karoseriach i dopiero jego działalność w domu Roweromaniaka (starannie zanotowana i opisana przez Żonę Roweromaniaka - biologa z zawodu) rzuca nowe światło nie tylko na ąciela jako takiego, lecz na całą teorię ewolucji: otóż ąciel został przyłapany na skokowej zmianie przyzwyczajeń kulinarnych co musiało być efektem jakiejś mutacji, które, jak wiadomo, są właśnie skokowe i nieprzewidywalne. Dowodowo sprawa jest prosta: ąciel zjadł w ciągu dwóch powakacyjnych tygodni dwa urządzenia, mianowicie dwa dyski twarde: w komputerze Żony Roweromaniaka i w komputerze Roweromaniaka; zjedzenie tego drugiego dysku właśnie jest przełomowe: to dysk SSD, czyli całkowicie półprzewodnikowy - stwór przerzucił się więc z mechaniki na elektronikę!

Zdjęć ąciela pstryknąć się Roweromaniakowi nie udało - wszystkie są prześwietlone, być może stwór jest promieniotwórczy. Zamieszczam jednak fotkę pewnej budy w Puszczy Zielonce stojącej, zwanej dla niepoznaki schronem zrębowym - tam widziałem wyraźne efekty działań ąciela i zapewne stamtąd paskudztwo owo do domu zawlokłem.
[Data utworzenia: 22 lipca 2012]


tix39. Domniemana wylęgarnia ącieli

Przypisy:
[1] Gdyby za czasów Linneusza istniała nagroda Nobla, niewątpliwie otrzyłaby ją za odkrycie ąciela: nie było wówczas milionów rdzewiejących samochodów czy też ogrodzeń ze stalowej siatki, nie było nawet stalowych mostów ani podobnych konstrukcji. Najczęściej spotykanym żelaznymi przedmiotami były w tych czasach narzędzia takie jak młotek czy siekiera, a (jak dziś wiadomo) ąciele nie znoszą poklepywania w jakijkolwiek formie, więc narzędzi takich nie ruszają; w jakich okolicznościach spotkał Linneusz ąciela nie wiadomo - nie zachowały się żadne materiały na ten temat.

Powiązania 


Zobacz: Wszystkie zdjęcia tej serii.
Uzupełnienie: Niszczyciel ącieli