[Útulňa Budnárka]. Nieduży schron określany jako awaryjny (núdzové útočisko), jednak traktowany jak útulňa, o czym świadczy przygotowany opał i miejsce na ognisko. Jednoizbowy szałas (ok. 4x6 m), uszczelniony i ocieplowy wewnątrz płytą paździerzową, wyposażony w piec (kozę), z jednym małym oknem i podwójnymi drzwiami (drzwi wewnętrzne są przesuwane). Schron ma dach pokryty blachą i piorunochron, przed wejściem jest miejsce na ognisko i pniak do rąbania drzewa. Woda 200 m w dół stromą ścieżką (w płynącym dnem doliny Zdziarskim potoku), toaleta "pod chmurką". Do spania służy jednomiejscowe łóżko z miękkim materacem oraz piętrowa prycza zbudowana wzdłuż dłuższej ściany szałasu, mogąca pomieścić do 12 osób). Jest stół, zapas świeczek, zapałki, drewno na opał i, zazwyczaj, niewielka ilość wody pozostawiona przez poprzedników.
Z biegnącego dnem doliny Zdiarskiej niebieskiego szlaku turystycznego należy podejść północnym zalesionym zboczem doliny biegnącą w górę stromą ścieżką prostopadłą do szlaku (200 m). Ścieżka jest nieoznaczona i znajduje się ok. 10 minut marszu w górę (w stronę grani Niżnych Tatr) od drogowskazu turystycznego na (głównej) Polanie Budnarka. Do schronu podchodzi się w stroną przeciwną niż potok, (idąc z dołu doliny w prawo); w tym samym miejscu jest też wydeptana ścieżka do potoku, skąd czerpie się wodę.Schodząc zimą z przełęczy Pod Koszariskami doskonałym drogowskazem była dla Roweromaniaka wydeptana w śniegu ścieżka, szersza od szlaku w dolinie i schodząca do potoku w miejscu, gdzie nie ma mostku i dalszego przejścia.
| [Data utworzenia: 23 marca 2014] |