Przemysłowe miasto na pn. Armenii w pobliżu granicy z Gruzją, huta miedzi. Rejon Alawerdi był zamieszkały już w czasach starożytnych, jednak samo miasto powstało na przełomie XIX/XX w. po wybudowaniu linii kolejowej Tbilisi-Aleksandropol (1899). Nowowzniesioną osadę hutniczą nazwano Manés. Rozbudowano ją w czasach ZSRR (lata 1929-30), przemianowano na Alawerdi i w roku 1935 nadano prawa miejskie włączając w skład Alawerdi okoliczne wsie i osady (Lenhanker, Sanahin, Akner). W roku1909. zbudowano elektrownię wodną zwiększając możliwości produkcji miedzi elektrolitycznej. Za czasów radzieckich powstał zakład wzbogacania rud miedzi (1934), fabryka kwasu siarkowego (1934), wytwórnia superfosfatu(1947) i nowa elektrownia wodna (1932). Gdy Roweromaniak oglądał Alawerdi (czerwiec 2014) było to upadające postsowieckie miasto z rozsypującymi się instalacjami przemysłowymi, pozbawione perspektyw na najbliższe lata, zupełnie niewykorzystujące swojego górskiego krajobrazu i wielu okolicznych zabytków, w tym wpisanego na listę unesco w 1996 r. klasztoruwe wsi Hachpat oraz klasztoru Sanahin dołączonego do listy w 2001.