Miasto z najsłynniejszym tunezyjskim zabytkiem - rzymskim amfiteatrem oraz muzeum i parkiem archeologicznym. Część najcenniejszych mozaik odnalezionych w Al-Dżamm znajduje się w muzeum Bardo, pozostałe w muzeum lokalnym. Od roku 1979 amfiteatr wpisany jest na listę unesco, w związku z czym w mieście zakazano wznoszenia budowli wyższych od jego ruin.
Trzeci pod względem wielkości amfiteatr na świecie uważany za najlepiej zachowany tego typu zabytek rzymski. Powstał w latach 230-238 n.e. z inicjatywy cesarza Gordian I. Ma kształt elipsy o obwodzie 427 m, długości 149 m i szerokości 124 m i widowni wznoszącej się na wysokość do 36 m; mieścił 30-35 tys. widzów. Budulec sprowadzano z oddalonych o 30 km kamieniołomów w Sulectum (dzisiejsza Salakta) na wybrzeżu, a wodę doprowadzono podziemnym akweduktem ze wzgórz położonych 15 km na północny zachód od miasta. Budynek niejedenokrotnie pełnił funkcję fortecy jak np. w VII w. do obrony berberów przed atakiem arabskim oraz podczas powstań przeciwko arabskiej władzy, co spowodowało jego uszkodzenie: wysadzono część murów. Od roku 1979 amfiteatr wpisany jest na listę unesco, w związku z czym w mieście zakazano wznoszenia budowli wyższych od jego ruin.| [Data utworzenia: 13 lipca 2024] |
mxEAA0. Al-Dżamm [wybrane]
|
