, jedno z największych miast Ameryki Pd. liczące ponad 3 mlin 100 tys mieszkańców. Leży na pd. brzegu rzeki La Plata, w pobliżu jej ujścia do Oceanu Atlantyckiego. Są tu dwa lotniska i port morski.
Dawna portowa dzielnica Buenos Aires ze stadionem i turystyczną uliczką Caminito położona nad zakolem rzeki Riachuelo zwanym Vuelta de Rocha. Niegdyś znajdował się tutaj główny port Buenos Aires, jednak wraz ze wzrostem rozmiarów statków został przeniesiony znad płytkiej rzeki na głębsze wybrzeże La Plata. Dzielnice była w przeszłości zamieszkiwana głównie przez robotników pochodzenia włoskiego.
Pierwszy budynek rady miejskiej w Buenos Aires, obecnie muzeum. Pierwszy budynek rady w tym miejscu zbudowano w roku 1612; poza pomieszczeniami rady było w nim również więzienie miejskie. Okazał się jednak zbyt mały i po dwóch latach był już tylko więzieniem - zebrania rady miasta przeniesiono do siedziby gubernatora, później do fortu. Kiepska jakość wykonania spowodowała, że już w roku 1632 budynek zaczał się rozpadać, co spowodowało konieczność jego przebudowy. Przebudowany budynek oddano do użytku dopiero w roku w 1748, w 1764 lub 1773 dobudowano wieżę zegarową (zachowane źródła podają różne daty). Nowy budynek pełnił różne funkcje: był siedzibą rady do jej rozwiązania w 1821, biurem, siedzibą Kongresu (rządu), sądu (od 1789, przebudowano wówczas i ozdobiono fasadę budynku). Podczas przebudowy układu ulic został częściowo rozebrany - zachowano jedynie pięć z początkowych jedenastu łuków budowli, zbudowano też nową wieżę. W maju 1933 cabildo uznano za pomnik historii. Zachowana część została zrekonstruowana w stylu kolonialnym i otwarta jako muzeum.
[Cementerio de la Recoleta]. Zabytkowa nekropolia uważana za najbardziej prestiżową w Argentynie, położona w dzielnicy o tej samej nazwie, nadal czynna. Znajdują się tutaj groby najbogatszych i najbardziej wpływowych mieszkańców Argentyny, z których najczęściej odwiedzanym przez turystów jest grób Evy Perón. Wstęp płatny.
[Stadion Alberto J. Armando, La Bombonera]. Stadion klubu Atletico Boca Juniors z dzielnicy La Boca w Buenos Aires. Został otwarty w roku 1940, zrekonstruowany w latach 1995/96. Przy stadionie jest sklep z gadżetami klubowymi oraz muzeum. Na obiekcie swoje mecze rozgrywał Diego Maradona. Miejscowi nazywają stadion bombonierką (La Bombonera).
[Galerias Pacifico]. Zabytkowa galeria handlowa w centrum Buenos Aires, w kwartale ulic Florida/Cordoba/San Martin/Viamonte. Budynek galerii wzorowany był na europejskich galeriach z II poł XIX w., m. in. na galerii Wikrora Emmanuela w Mediolanie. Galeria powstała jako filia paryskiego domu towarowego Au Bon Marché. Zbudowana jest na planie krzyża z dwoma przecinającymi się ciągami handlowymi. Odpowiednie oświetlenie przestrzeni handlowej zapewniała szklana kopuła na skrzyżowaniu ciągów handlowych. Wnętrze zdobione jest oryginalnymi malowidłami-muralami wykonanymi przez znanych artystów argentyńskich w latach 1945-47.
Najważniejszy kościół Buenos Aires i Argentyny zarazem. Miejsce na główny kościół miasta wybrano i zarezerweowano już w końcu XVI w., jednak pierwszą świątynię miejską wzniesiono na pustej działce obok; w miejscu tym znajduje się dzisiaj argentyński bank narodowy. Ta i kilka następnych świątyń wzniesionych już we właściwym miejscu nie przetrwały nawet pół wieku - były wykonane niestarannie i z kiepskich materiałów; piąta z kolei katedra zawaliła się częściowo następnego dnia po otwarciu. Obecny kościół jest szóstą z kolei katedrą przy placu Majo[1]. Dzisiejszy kościół powstał w latach 1753..91. Również i on był wykonany niestarannie i wymagał gruntownego remontu oraz zmiany projektu już podczas budowy - pojawiły się pęknięcia konstrukcji. Katedrę konsekrowano w roku 1804 i w tym samym roku rozpoczęto jej kolejną modernizację. Przebudowano wówczas front budynku dodając istniejącą do dnia dzisiejszego kolumnadę oraz portyk z płaskorzeźbą ukończoną w roku 1863.
[Plaza de Mayo]. Główny i najstarszy plac Buenos Aires z iglicą upamiętniającą uzyskanie niepodległosci pośrodku, miejsce zgromadzeń i manifestacji ludności Buenos Aires. Przy placu znajdują się najważniejsze (niegdyś) budynki: rada miasta (Cabildo, ob. muzeum), ratusz, katedra, bank narodowy oraz pałac prezydencki.
[Plaza San Martin]. Park w Buenos Aires z dużymi pomnikowymi drzewami[2]. Rosną tutaj (m. in.) puchowce: p. wspaniały i p. pięciopręcikowy, potężny figowiec wielkolistny oraz niewiele mniejsza szkarłatka ombu. Na placu jest też duży pomnik bohatera narodowego Argentyny, generała San Martin.
Turystyczna uliczka z kolorowymi domkami w Buenos Aires, w dzielnicy La Boca. Prowadzi od ul. gen. Gregorio Aráoz de Lamadrid do zakola rzeki Riachuelo zwanego Vuelta de Rocha.
[Plaza San Martin]. Park w Buenos Aires z dużymi pomnikowymi drzewami. Rosną tutaj (m. in.) puchowce: p. wspaniały i p. pięciopręcikowy, potężny figowiec wielkolistny oraz niewiele mniejsza szkarłatka ombu. Na placu jest też duży pomnik bohatera narodowego Argentyny, generała San Martin.| [Data utworzenia: 05 marca 2025] |
Przypisy:
[1] Istniały też kościoły "przedkatedralne", zbudowane przed ustanowieniem diecezji Buenos Aires w roku 1620.
[2] Nazwa San Martin nie odnosi się do świętego Marcina, lecz do generała José Francisco de San Martín y Matorras, przywódcy powstania, w wyniku którego Argentyna uzyskała niepodległość. Jednak zbieżność nazwiska generała z imieniem popularnego w grodzie Przemysła świętego oraz nieomal boska cześć oddawana w Argentynie wyzwolicielowi skłania Roweromaniaka do tłumaczenia nazwy jako św. Marcin.
Powiązania 
Zobacz: Wszystkie zdjęcia tej serii.
Link zewn.: Wikipedia.
Położenie GPS: -34.583,-58.917.
Byłem tu: 27 stycznia 2025, 28 stycznia 2025, 08 lutego 2025, 09 lutego 2025.