Dębiną w Poznaniu nazywane są resztki starego lasu dębowego ciągnącego się wzdłuż brzegu Warty po jej zach. stronie, poczynając od końcowego odcinka ul. Droga Dębińska, a następnie wzdłuż ulic Piastowskiej (przedłużenie Drogi Dębińskiej za jej zakrętem) i Dolna Wilda aż do granic miasta. Część terenu w pobliżu mostu kolejowego przez Wartę należała przed 1856 r. do klasztoru karmelitów trzewiczkowych istniejącego przy kościele Bożego Ciała w Poznaniu. Po kasacie zakonu przeszła na własność państwa pruskiego, a w 1904 - miasta.W Roweromaniaku rejon ten obejmuje stawy i las na pd. od katowickiej linii kolejowej (leśny teren Dębiny na pn. od torów wydzieliłem jako rejon Łęgi Dębińskie dalsze) oraz okolice stacji kolejowej Dębina, czyli obszar ograniczony:
W praktyce do rejonu należą: cmentarz par. Bożego Ciała (ul. Bluszczowa) i stawy dębińskie. Rejon jest częściowo zamknięty jako strefa ochrony wód. Przy moście kolejowym przez rzekę Wartę znajduje się kładka umożliwiająca przejście z Dębiny na Starołękę wykorzystywana przez Roweromaniaka podczas spacerów na drugi brzeg Warty.
Przez rejon przebiega szlak rowerowy
| [Data utworzenia: brak informacji] |