Wielkopolski Park Narodowy / Wiry
Kościoły: k2313. Zespół kościoła parafialnego w Wirach
Neoromański z 1900, trójnawowy, wzniesiony na miejscu poprzednich. Wokół kościoła pozostałości dawnego cmentarza, teren otoczony murem ceglano-metalowym (ceglane słupki ogrodzenia i podmurówka, metalowe pręty płotu, brama i furtka z pocz. XX w. ); całość do rejestru zabytków.

Historia parafii i kościoła w Wirach
Opis na podstawie tablicy informacyjnej kościoła
Kościół parafialny w Wirach pw. św. Floriana został założony prawdopodobnie już w XIII w., po sprowadzeniu do Polski relikwi św. Floriana w 1184. Dokładnych informacji kto i kiedy erygował kościół nie podaje żadne ze znanych źródeł historycznych. Pierwsza wzmianka o istniejącym już drewnianym kościele pochodzi z roku 1510 (księga - liber beneficiorum). Dziedzicem Wir był wtedy Grudziński. W początkach XVII w. kościół groził upadkiem. Wizytacja (bezimiennego) biskupa w roku 1663 tak go w tym czasie opisuje: kościół w Wirach jest z drzewa, cały wewnątrz malowidłami ozdobiony, pt. św. Floriana Męczennika, patrona Królestwa Polskiego, ale całkiem zniszczony. Zaledwie ma połowę dachu, od wielu lat nie ma przy nim pasterza. Po roku 1663, dzięki staraniom Anny Zbijewskiej, przeprowadzono konieczną naprawę kościoła i duszpasterstwo powierzono o. karmelitom z Poznania. W 1737 kościół wirowski runął ze starości. Mówi o tym wyraźnie wizyta Stanisława Kaczkowskiego, archidiakona kapituły poznańskiej, przeprowadzona w 1738 roku. Nabożeństwa odprawiano w tym czasie w prowizorycznej kaplicy zastępczej. W miejsce zwalonego kościoła wzniesiono nowy, także z drzewa, w roku 1748, staraniem wojewody kaliskiego Augustyna i Anny z Radomickich Działyńskich. Poświęcił go dnia 05 maja 1782 Franciszek Rydzyński, biskup, sufragan poznański. Do parafii już wtedy należą: Wiry, Łęczyca, Luboń, Biskupie, Żabikowo, Kapitulne i Puszczykowo. Patronat przysługiwał właścicielom Wir i Łęczycy. Plebania wyposażona była w rolę i jezioro (z prawem rybołóstwa) i daniny z folwarków, włościan i młynów; m. in. w Stołowie (od mieszczan Łęczycy). Pod koniec XIX w. przy stale powiększającej się liczbie parafian dotychczasowy kościół okazuje się za mały. Fakt ten zdecydował o rozbiórce świątyni; na jej miejsce wybudowano nowy kościół, większy i murowany, ten, który przetrwał do naszych czasów. Głównym inspiratorem i budowniczym był ks. proboszcz Karol Seichert. Pieniądze na nowy kościół, zbudowany w stylu neoromańskim, pochodziły od Witolda i Jadwigi z Dzieduszyckich Czartoryskich z Konarzewa i Pełkiń oraz od miejscowych parafian. Budowę nowego kościoła ukończono w roku 1900. Konsekracji kościoła i głównego ołtarza dokonał w tym samym roku ks. biskup Edward Likowski, sufragan poznański. Do parafii we Wirach należał wówczas również teren dzisiejszej parafii św. Trójcy na poznańskim Dębcu.

Cechy charakterystyczne kościoła: styl neoromański, kościół trzynawowy z transeptem; na głównych ścianach transeptu dwie wspaniałe rozety (por. zdjęcie). Nawa główna zakończona absydą półkolistą. Ołtarz i ambona - również w stylu neoromańskim - doskonale harmonizują z całością budowli. Obrazy: dwa zwracają szczególną uwagę. Jeden - "Dobry pasterz" i drugi - "Dziewica Apokaliptyczna". Obydwa pochodzą prawdopodobnie z XVII w. z Paradyża i wymagają gruntownej konserwacji. Dzwony: czynne trzy, pierwszy - największy - poświęcony MB Królowej Polski. Pozostałe dwa równej wielkości - jeden poświęcony św. Jadwidze, drugi św. Florianowi. Dzwony te pochodzą z roku 1930. Jest jeszcze czwarty dzwon, obecnie nie używany, o wartości historycznej, z roku 1548 z napisem "verbum domini manet iaeternum" (średnica 45 cm). Naczynia liturgiczne: na uwagę zasługuje rokokowy kielich i późnogotycka monstrancja - pacyfikał.

[Data utworzenia: 17 października 2013]


k2309B. Kościół św. Floriana w Wirach [nocą]

Powiązania 

Zobacz: Wszystkie zdjęcia tej serii.
Link zewn.: Wikipedia.
Literatura: Lit. 9.3. str. 180.
Rejestr zab.: 2591/A z dnia 30/05/1996.