Data powstania pierwszego kościoła św. Marcina nie jest znana; przypuszczalnie był to XII lub nawet XI w.. Nie znamy też wyglądu kościoła z czasów jego powstania. Obecna świątynia datowana jest na XIV w, przebudowana w XV/XVI i wielokrotnie później. W czasie II wojny świątynię zamieniono na magazyn zrabowanych dewocjonaliów. W 1945 spłonęła wraz z zawartością. Rekonstrukcję przeprowadzono w duchu gotyku w latach 1949-54; z tego okresu pochodzą malowidła ścienne w kościele (Wacław Taranczewski, 1953). Wewnątrz ołtarz w formie tryptyku obrazujący życie św. Katarzyny, pochodzący z 1498, przeniesiony z kościółka cmentarnego w Świerzawie. Witraże w prezbiterium Jana Piaseckiego z 1960, za organami - Wacława Taranczewskiego (1970), pozostałe wykonane przez poznańską firmę witrażową Marii Powalisz-Bardońskiej (po 1970, częściowo z wykorzystaniem projektów W. Taranczewskiego). Przykościelna grota MB z Lourdes pochodzi z 1911 r.; na krytą kapliczkę została przebudowana w latach 30. ub. w. Obok kościoła jest też niewielka drewniana dzwonnica.