Ładny chrząszcz z rodziny kózkowatych (Cerambycidae) z długimi czułkami znany w całej nieomal Europie, pn. części Azji, zach. części Afryki Północnej, Azji Mniejszej oraz w Kazachstanie i Mongolii; w Polsce na całym obszarze, za wyjątkim wysokich partii gór. Rozwój trwa dwa lata, larwy żerują głównie na sośnie, rzadziej na modrzewiu i świerku, występując masowo na drzewach uszkodzonych przez szkodniki pierwotne, huragany, pożary itp. Dorosłe owady spotykane są od maja do sierpnia, rójka przypada na czerwiec/lipiec. Larwy żerują początkowo pod korą, później "wgryzają" się głębiej w drewno, drążąc w drewnie po drugim zimowaniu komorę poczwarkową. Dorosłe owady żywią się korą młodych pędów, powodując ich usychanie. Pomimo znacznie mniejszych rozmiarów i innego ubarwienia żerdzianki bywają mylone z koziorogim dęboszem, do którego na pierwszy rzut oka są dość podobne.