Indeks botaniczny: ibo65. Platan klonolistny (Platanus x hispanica)
Długowieczne drzewo o charakterystycznej łuszczącej się korze, w Polsce popularne. Pokaźne drzewo dorastające do 35 m wysokości, o szerokiej, rozłożystej koronie z niskim pniem (o ile nie jest okrzesywany); często tworzy kilka równorzędnych konarów od samej ziemi. Liście zazwyczaj 3-5-klapowe, niekiedy niewyraźnie 7-klapowe. Klapy płytko i rzadko ząbkowane. Jesienią liście przebarwiają się na kolor żółty lub żółtopomarańczowy. Kwiaty rozdzielnopłciowe, niepozorne, zebrane w gęste, kuliste główki. Kwiatostany zwisające na długich szypułkach. Owocami są owłosione orzeszki, zebrane w gęste, główkowate owocostany o średnicy ok. 2 cm zwisające na długich szypułkach. Owaocostany rozpadają się późną jesienią lub zimą.
Drzewo sadzone jest jako ozdobne. Platan klonolistny jest jedynym gatunkiem rodzaju wytrzymującym naturalnie zimy w Europie Środkowo-Wschodniej, jednak obecnie istnieją również mrozoodporne odmiany platana wschodniego i p. zachodniego[1].
[Data utworzenia: 08 lipca 2022]

Przypisy:
[1] Zdjęcia rogacza wykonał Roweromaniak w Bułgarii - w Polsce nigdy żywego owada nie spotkał. Osobnik był stosunkowo mały (ok. 4 cm długości) i miał niezbyt duże i dość słabo wykształcone "rogi", co wg. fachwców z forum Przyroda świadczyć może (chociaż nie musi) o kiepskich warunkach rozwojowych/niedożywieniu.

Powiązania 


Uzupełnienia: Park pałacowy w Rozbitku, Platan zachodni (Platanus occidentalis), Platan wschodni (Platanus orientalis)
Link zewn.: Wikipedia.