Poznań / Święty Wojciech
Cmentarze: c1413. Krypta Zasłużonych Wielkopolan przy kościele św. Wojciecha
Krypta zasłużonych powstała w roku 1923 z inicjatywy proboszcza ks. Bogusława Kościelskiego na wzór krakowskiej Skałki. Jako pierwsze, w dniu 10. czerwca 1923 r. przeniesiono do niej prochy Karola Marcinkowskiego. 14 października tego samego roku w krypcie spoczęli żołnierze epoki napoleońskiej: Józef Wybicki, Antoni Kosiński i Andrzej Niegolewski, później inni wybitni wielkopolanie. W krypcie znajdują się też dwie urny: z prochami Ignacego Prądzyńskiego i z sercem Jana Henryka Dąbrowskiego.
Niewielka i skromna krypta wkrótce stała się zbyt ciasna. Ciasnota, brak środków i mała funkcjonalność krypty doprowadziły do jej faktycznego zamknięcia i zapomnienia przez poznaniaków. Koncepcja przeniesienia krypty do podziemi położonego w pobliżu klasztoru karmelitów nie uzyskała akceptacji władz zakonnych. W latach 90-tych ub. w., pod wpływem głosów dochodzących ze środowisk kulturalnych i turystyczno-krajoznawczych, postanowiono zbudować nową kryptę. Prace poprzedzono dokładnymi badaniami archeologicznymi oraz renowacją znajdujących się w krypcie sarkofagów i samej krypty.
Projekt opracował architekt Jerzy Gurawski (późniejszy budowniczy Auli Nova Akademii Muzycznej). Kryptę w stanie surowym ukończono w lutym 1997 r., prace wykończeniowe trwały do końca maja, otwarcie i konsekracji dokonano w dniu 15 czerwca 1997 roku. Nowa krypta znajduje się pod ziemią, obok pd. nawy kościoła św. Wojciecha. Ma połączenie ze starą, jednak obok kościoła zbudowano nowe wejście do podziemi.
[Data utworzenia: brak informacji]


Powiązania 

Artykuł: Kaplica grobowa Jana Henryka Dąbrowskiego w Winnej Górze
Literatura: 155 str. 159, PPZ str. 144, HKP str. 148.