Schron obserwacyjno-bojowy typu A.
Najprostszy i najmniejszy z żelbetowych schronów bojowych konstrukcji monolitycznej, budowanych w Polsce bezpośrednio przed wybuchem II wojny św. Pow. izby bojowej 2,5 m2 , kubatura 4,3 m3 , grubość ścian: 40 (ściana czołowa) i 20 cm (pozostałe), grubość stropu 50 cm. Załoga 2-3 żołnierzy; przeznaczenie: obserwacja nieprzyjaciela przy pomocy lornet nożycowych, łączność z artylerią, prowadzenie krótkotrwałego ostrzału z karabinu maszynowego.
[Data utworzenia: 09 października 2009] |