![]()
Budynki i budowle: b1446. Baszta narożna murów miejskich przy ul. Masztalarskiej
Najbardziej znany z fragmentów średniowiecznych fortyfikacji miejskich w Poznaniu. Baszta powstała pomiędzy 1350-1450, rozebrana w końcu XIX w., odkryta w 1949, rekonstruowana w 1959. Jest to basztą artyleryjską stanowiącą część umocnień zewnętrznego muru miejskiego. Zamyka północny odcinek murów prowadzący od Bramy Wronieckiej i tworzący w tym miejscu narożnik. Była okrągła, o średnicy zewn. 8,5 m, ze ścianami grubości 1,3-1,5 m. Zwieńczona płasko, pierwotnie otwarta, pod koniec użytkowania zapewne kryta dachem. Miała trzy poziomy strzelnic, po pięć na każdym z nich. Przylegający mur sięgał do poziomu pomostu górnej kondygnacji.
W dzisiejszej baszcie oryginalny jest fragment wysoki na 6 i szeroki ok. 3 m, z dwoma strzelnicami. Podczas rekonstrukcji dobudowano część baszty (nie domykając jej) i muru południowego, niegdyś łączącego się z murem wewnętrznym miasta. Użyto autentycznej gotyckiej cegły, co utrudnia rozpoznanie części dobudowanych - wyróżnikiem rekonstrukcji są płaskie fugi z zaznaczoną pośrodku linią, część oryginalna ma fugi wypukłe.
| [Data utworzenia: 19 stycznia 2009] |
Powiązania
Link zewn..
Literatura: iks5 str. 35, PPZ str. 123, RZA str. A81c.